İlahiyatçı hatip Şevki Yılmaz, okurlarını ölüm hakikatini hatırlatırken; bu hakikata rağmen yaşanan gaflet ve vurdumduymazlık halini nefsimize ve nesillerimize bir ihanet olarak nitelendirdi.
'Ceset, insanı taşıyan Dünya’daki bineğimiz, arabamızdır' diyen Yılmaz, "Yer ve içer, sonunda ölünce yer onu yemeye başlar!" ifadelerini kullandı.
Ayrıca Yılmaz, “Ölüm meleği ansızın kapınızı çalmadan ve son pişmanlıkla, “Ya Rabbi; ne olur benim Ruhumu alma bana biraz daha mühlet ve fırsat ver de, Senin yolunda her şeyimi harcayıp iyi bir insan olayım!” diyeceğiniz an gelip çatmadan önce, size bahşettiğimiz nimetlerden bir kısmını hemen şimdi Allah yolunda harcayın. Allah, eceli geldiği zaman, hiç kimsenin ölümünü asla ertelemeyecektir. Allah, işlediğiniz gizli-açık, iyi-kötü bütün yaptıklarınızdan haberdardır!” ( Münafıkun S.9-10)" ilahi mesajını hatırlatarak şu ifadeleri kullandı:
Bu fani dünyayı sevdirten, ahireti unutturan ve maddeye taptırtan Kapitalizm ve Sosyalizm belasından ve Dinimize ve Maneviyatımıza Savaş açan "Vehn’’ dünyayı (fazlaca) sevmek ve ölümü, ahireti unutarak dünyevileşme hastalığından, İslam ile temizlenip ne zaman kurtulacağız?
Yazısında ahvali tasvir eden ve durumun oluşturduğu teesürü aktaran Yılmaz, ilahi mesajlara muvafık bir hayat yaşamaya ihtimam etmemiz gerektiğini şu şekilde anlattı:
Müslüman Memlekette Anayasamızı Kur’an-ı Kerim’e, Uyum Yasalarımızı Sünneti Seniye’ye uygun yapmak için caydırıcı ve ıslah edici İslam Ceza ve Medeni Hukukunu uygulattırmak için çalışmayacaksak, İmanımızın ve Müslümanlığımızın gereği Cuma Bayramı ve Hicri Yılbaşı Tatilini savunamayacaksak, Faiz, Fuhuş Kumar, Alkol Uyuşturucu ve Cinsi Sapıklık hastalıklarıyla Mücadele etmeyeceksek ve en önemlisi Nefsimizi ve canlarımız olan nesillerimizi ölüm ve ötesi sonsuz Hayata hazırlamak ve Din ve Vatansever yapmak için koşmayacaksak, yorulmayacaksak niçin yaşıyoruz ki?
