"İsrail denen iki ayaklı canlı güruhu Müslümana savaş açmış. Ekser Müslümanlar fikren öyle ya da böyle bu musibetle meşgul. Bir şey yapamamanın çaresizliği herkesi içten içe hem kızdırıyor hem kahrediyor. Ahiret kardeşini imha için küfür ittifak etmiş, Müslümanlar ittifak fikrinin çok uzağında. Olan masum Müslümanlara oluyor.
Batıda bile azıcık insanlık damarı olanlar durumdan çok rahatsızlar. Yürüyüş yapıyorlar, boykota katılıyorlar, ellerinde boykot listesiyle marketlere girip Yahudi mallarını almamaya dikkat edenler var gavurların içinde..
Peki, bizim ateistler ne yapıyorlar?
Malum sonuçta onlar da insan değil mi?
Şüphemiz yok.
Böylesine dünyanın hop oturup hop kalktığı bir zamanda onlar da insan olmak hasebiyle bu zulümden rahatsızdırlar değil mi?
Mutlaka öyledir.
Başka nasıl olabilir ki?
İki İNSAN bir araya geldiğinde, açık oturumlar olduğunda, bir şekilde birine söz verildiğinde mutlaka İsrail denen illetin illetliğinden bahseder değil mi?
Siz öyle zannedin..
Saf Müslümanım benim.
Birkaç gün önce Fatih Altaylı şu anda içinde bulunduğumuz dönemin en önemli konusunu gündeme getirmiş.
Birbirini ağırlayan körleri ve sağırlarıyla birlikte.
Niyet masum. Yurt dışındaki doktora yapacak öğrenciler burs temin etmek için.
Var mı itirazı olan!
Böyle bir bilim aşkı, bilimde bile bulunmaz.
İsrail’in Filistin’deki katliamı dünyayı sarsarken Altaylı’nın konusu ne?
Hayırdır!..
Bu bilim aşkı da nereden çıktı şimdi?
Gündem değiştirmek değildir canım derdi.
Bilim aşkıdır.
Bizde mi bir sıkıntı var acaba?
Yoksa bizde müzmin saflık mı var? (Kibarca söyledim)..
İstiklal savaşı bittiğinde İngiliz’in fino köpeği Yunan’a galip gelen Müslümanlar sevinç içinde.
Savaşın bitmesindeki memnuniyet tüm yurdu sarmış durumda.
Fakat o sırada Ankara’ya gelen Üstat Bediüzzaman Hazretleri irkiliyor.
Tabiat risalesinin başında bahsettiği gibi,
İslam ordusunun Yunan’a galebesinden neş’e alan ehli imanın kuvvetli efkârı içinde, gayet müthiş bir zındıka fikri, içine girmek ve bozmak ve zehirlendirmek için dessasane çalıştığını görür.
Zındıkayı dağıtacak risaleyi bastırır.
Lakin meselenin ehemmiyeti kimsenin dikkatini çekmez.
Tıpkı şimdiki gibi.
Dünya yıkılıyor, adamlar evrim iddiasını gündeme taşıyor.
Ne kadar masum bir durum, üstelik yardım amaçlı…
Saf Müslümanım benim.
Bu millet, kan grubu A rh Pozitif diye mi kahramanlık damarını taşır?
Yoksa inancından mı?
İslam bu milletten çıksa geriye iki ayaklı et yığını kalır.
Gâvurlar gibi de olamaz.
Çünkü onlar dinsiz olsa, bozuk bir dinden çıkmış olurlar.
Masadan yere düşerler, belki bir iki sıyrıkla atlatırlar.
Bazı insani damarları yerinde kalır.
Lakin Müslüman, İslam’dan çıkarsa Ağrı dağından yere çakılır.
Kalbinde insaniyeti muhafaza edecek hiçbir şey kalmaz.
Gâvurdan daha gâvur, batılıdan daha batıcı olur.
Bunu kitapsız güruh bizden daha iyi biliyor.
Bizim saf Müslüman ise herkesi kendi gibi zannediyor.
Bizim imanın kuvvetlendirilmesi konusundaki ısrarımıza itiraz ediyor.
Sırası mı diye.
Özellikle bizim ilahiyatçı camiamız daha çok itiraz ediyor.
İmanı izah ve ispat edecek yazılardan ziyade siyasi gündeme ilişkin yazıları merak ediyor.
İmanı izah ve ispat eden yazıyı bir kişi okuyorsa, siyasi gündemle ilişkili yazıyı bin kişi okuyor.
Ama dünyanın savaş gibi bir gündemi varken evrim denen kocakarı masalını süsleyip onsekizlik gelinlik kız gibi aklı dumura uğramışlara kakalayan bu iki ayaklı canlı türüne hiç ateistlerden itiraz geldi mi acaba?
Hayırdır ne alaka, diyen olmuş mudur?
Olmaz.
Çünkü dinsizin en büyük meselesi Müslümanı dinsizleştirmektir.
Cehenneme odun lazım.
Çünkü onlar da biliyor ki Müslümanlar dinsiz yapılırsa savaşa gerek yoktur onları bitirmek için.
Gönüllü biterler zaten..
Hadislerin bu zamana ilişkin bu konuyla ilgili bir uyarısı var mı acaba?
Asıl musibeti fark edememekle ilgili.
Yani Müslümanın saflığıyla ilgili.
Biliyoruz değil mi?
Duymuştuk.
Rivayetlerde İslam’ın dünyaya hâkim olacağı haber verilmiş.
Ama aynı rivayet dinsizlikten kıyametin kopacağını da haber vermiş.
Nasıl olacakmış ki bu?
Müslümanlar neyi ıskalayacakmış ki o zaman acaba?
Yani biz….
Siz karar verin…"
